AKTUALIZACE: Tak studio nakonec rozhodlo, že střelba v kině bude z Gangster Squad vystřihnuta a film podstoupí přetáčky. Neštěstí v Auroře má další dohru. Mafiánský snímek Gangster Squad má tu smůlu, že v jedné z jeho vrcholných scén skupina padouchů začne střílet do diváků plného kina (jak ostatně můžete
Dziś też cała żużlowa Polska dyskutuje czy wynik niedzielnego meczu PGE Ekstraligi pomiędzy Fogo Unią Leszno i Moje Bermudy Stalą Gorzów (45:45) powinien być utrzymany, czy zweryfikowany na korzyść leszczynian (46:44). Żużlowca centrala ma na podjęcie decyzji 14 dni. Wszystko dlatego, że po tym jak jadący na ostatniej pozycji zawodnik gospodarzy Piotr Pawlicki na ostatnim okrążeniu 15. biegu przyczynił się do upadku jadącego przed nim Szymona Woźniaka, sędzia Artur Kuśmierz nie przerwał biegu. Gdyby to zrobił i zaliczył kolejność sprzed wypadku, nie byłoby żadnych dywagacji. Fogo Unia wygrałaby 46:44. Pozwolił jednak Januszowi Kołodziejowi i Bartoszowi Zmarzlikowi rywalizować do samego końca i podwójny indywidualny mistrz świata, tuż przed metą minął rywala, zapewniając Stali Gorzów remis. Teraz trwa debata czy powinien zwyciężyć “duch sportu”, czy twardy przepis mówiący o zaliczeniu kolejności sprzed wypadku? Przepis absurdalny, bo nagradzający w tym przypadku drużynę z Leszna, za faul popełniony przez jej zawodnika. Szef polskich sędziów Leszek Demski, w Magazynie PGE Ekstraligi na antenie Canal+ Sport 5 powiedział dość jednoznacznie, że jest możliwe, iż wynik zostanie zmieniony. Co ciekawe 9 lat temu, kiedy po raz ostatni doszło do weryfikacji wyniku w najwyższej klasie rozgrywkowej, jako przewodniczący jury meczu w Częstochowie, też był w centrum wydarzeń. Ale po kolei... Święta wojna Chociaż Toruń i Częstochowę dzieli prawie 300 km, od lat dla kibiców obu klubów nie ma w lidze bardziej prestiżowych pojedynków. W mieście “Świętej Wieży” do dziś wspominają chociażby 1996 rok, gdy skazywany na walkę o utrzymanie Włókniarz, niespodziewanie awansował do finału ligi, a tam utarł nosa właśnie faworyzowanemu Apatorowi. Po pierwszym meczu, wygranym przez częstochowian u siebie dość skromnie - 50:40, wszyscy już wieszali torunianom złote medale na szyjach. Na toruńskim stadionie pojawił się nadkomplet 20 tysięcy kibiców, a część z nich przyniosła nawet szampany, spodziewając się wielkiej, mistrzowskiej fety. Tymczasem gospodarze wygrali ledwie 46:44 i tytuł mistrzowski powędrował pod Jasną Górę. 2013 roku miał być kolejną okazją do utarcia nosa potentatom. Po kilku latach chudych zespół Włókniarza znów miał skład pozwalający walczyć o medale. Wszystko dzięki Arturowi Sukiennikowi, zwanego powszechnie “Siarą”, który podobnie jak gangster z filmu “Killer” lubił epatować swoimi kontaktami i pieniędzmi. "Siara" lubił mieć gest Swoich żużlowców rozpieszczał. Często po meczach wręczał im ekstrapremie w postaci całych rulonów gotówki, ponadto Grigorijowi Łagucie sprezentował na przykład luksusowo wyposażonego Chevroleta Camaro, a Rafałowi Szombierskiemu za 400 tysięcy złotych kupił mieszkanie w Rybniku. Na papierze był tylko dyrektorem handlowym firmy KJG Company, zajmującej się handlem paliwami, ale w praktyce był jej szefem. W żużlu pojawił się najpierw jako sponsor pojedynczych biegów, a potem indywidualny opiekun niektórych zawodników. Tak naprawdę głośno zrobiło się o nim jednak dopiero po sezonie 2011, gdy wykupił akcje mającego coraz większe problemy finansowe klubu oraz spłacił 800 tysięcy zaległości wobec zawodników. Sam Sukiennik mówił później, że tych długów było 1,8 mln złotych, a dodatkowo jego firma wzięła na siebie cały kontrakt lidera zespołu - Grigorija Łaguty. Dzięki KJG Company Włókniarz mógł w ogóle dostać licencję i wystartować w najwyższej klasie rozgrywkowej w sezonie 2012. Sezon sportowo wypadł zgodnie z planem, bo drużyna zajęła 8. miejsce i utrzymała się w 10-zespołowej elicie, ale finansowo klub znów wygenerował stratę wysokości 2 mln złotych. Sukiennik, który sam prezesem żużlowej spółki być nie mógł (miał wyrok 1,5 więzienia w zawieszeniu) znów wyciągnął jednak pomocną dłoń, za co - gdy po sezonie pojawił się na sesji Rady Miasta Częstochowa - dostał od władz miasta owację na stojąco. Rok później zaś przyznano jego firmie statuetkę Mecenasa Sportu za wkład w rozwój i wspieranie częstochowskiego sportu. Sprowadził gwiazdy, Gołotę i rzucił wyzwanie miliarderowi Sama atencja władz miasta i kibiców mu nie wystarczyła i w sezonie 2013 postanowił powalczyć o żużlowe mistrzostwo Polski. Ściągnął z bydgoskiej Polonii wschodzącą gwiazdę światowego żużla - Emila Sajfutdinowa, a ponadto do drużyny dołączyli Michael Jepsen Jensen i Rune Holta. Dodając do tego jego ulubieńców: Grigorija Łagutę i Rafała Szombierskiego, drużyna prezentowała się naprawdę imponująco. Huczna przedsezonowa prezentacja, na którą Sukiennik ściągnął słynnego polskiego boksera wagi ciężkiej - Andrzeja Gołotę, pokazała wyraźnie, że biznesmen ma zamiar rzucić wyzwanie Unibaxowi Toruń, mającemu w swojej kadrze takich asów jak: ówczesny indywidualny mistrz świata - Chris Holder, dwukrotny młodzieżowy mistrz świata - Darcy Ward, Tomasz Gollob (mistrz świata z 2010 roku), Adrian Miedziński czy bardzo zdolny wówczas junior - Paweł Przedpełski. Płacił miliony, a dominacji nie było W Toruniu mieli pieniądze dzięki Romanowi Karkosikowi, miliarderowi, od lat notowanemu w czołowej dziesiątce najbogatszych Polaków, najzamożniejszemu człowiekowi, który kiedykolwiek pojawił się w polskim żużlu. Pojawił się w toruńskim klubie w 2006 roku, tuż po wyborach samorządowych i na dzień dobry wyłożył 1,8 mln złotych, by spłacić wszystkie długi. Potem szybko dołożył ponad 4 miliony, by zbudować zespół zdolny do walki o najwyższe cele. Jedna z jego firm - Centernet w latach 2008-2010 była też sponsorem tytularnym całej ligi. Mimo wielkich pieniędzy inwestowanych w Unibax, tylko w 2008 roku udało się sięgnąć po złoto. Inne sezony z różnych przyczyn kończyły się rozczarowaniem, bo za takie należy uznać dwa srebrne i dwa brązowe medale. Dlatego sezon 2013 również dla torunian był niezwykle prestiżowy. Karkosik w końcu chciał się doczekać drugiego złota! W rundzie zasadniczej Włókniarz był lepszy od Unibaxu. Z 12 wygranymi i 6 porażkami na koncie zajął 2. miejsce za Stelmet Falubazem Zielona Góra. Klub z Torunia z bilansem: 10 wygranych, remis i 7 porażek, był trzeci. Tym samym obie drużyny zmierzyły się w półfinale play-off. Mimo niższego miejsca w tabeli faworytami byli torunianie, którzy dodatkowo mogli liczyć na “dziwną” przychylność PZM. Sędziowie obu spotkań wyraźnie im sprzyjali. Rywal dosłownie po nim przejechał Pierwszy mecz w Toruniu prowadził Wojciech Grodzki i już w 1. biegu powinien ukarać Adriana Miedzińskiego za niebezpieczną jazdę. W kolejnym wyścigu wykluczony został za to junior gości - Artur Czaja, chociaż wina była po stronie zawodnika z Torunia, Pawła Przedpełskiego. Nerwowa atmosfera sięgnęła zenitu w 7. biegu, gdy Miedziński wywiózł pod samą bandą Sajfutdinowa tak mocno, że ten zahaczył o ogrodzenie. Rosjanin upadł tuż pod koło Kamila Brzozowskiego i ten dosłownie po nim przejechał. Lider przyjezdnych złamał rękę i sezon się dla niego zakończył. Osłabiony Włókniarz zaś przegrał 41:49. - Apeluję do władz Ekstraligi, by w końcu dostrzegli, w którym kierunku to zmierza. Apeluję, by zareagowali i zapobiegli podobnym sytuacjom w przyszłości. Mam informacje, że ludzie związani z toruńskim klubem non stop kręcili się podczas meczu w pobliżu sędziego - mówił po zawodach wzburzony Sukiennik. Tłumaczył się kręgosłupem, dostał czerwoną kartkę Otwarta wojna wypowiedziana żużlowej centrali, niespecjalnie mu pomogła. W rewanżu w Częstochowie, już w pierwszej serii startów sędzia Marek Wojaczek wlepił czerwoną kartkę zawodnikowi Włókniarza, Rafałowi Szombierskiemu, wykluczając go tym samym do końca zawodów. Arbiter uznał, że zawodnik gospodarzy przewrócił się specjalnie, nieatakowany przez nikogo i nie podnosił się z toru licząc na to, że sędzia przerwie wyścig, w którym goście jechali na 5:1. - Miałem problemy z łańcuszkiem sprzęgłowym. Zablokowało mi to motocykl i się wywróciłem. Jak się wywrócę, to nie wstaję od razu, bo wiem co mam z kręgosłupem. Mam w busie wszystkie dokumenty, zdjęcia, płytki i jest na nich zawarte co mi dolega - tłumaczył się Szombierski. - Jak miał problem z kręgosłupem, to dlaczego w ogóle siadał na motocykl? To był jego punkt widzenia. Nikt nigdy mi tej decyzji nie zarzuci jako błędnej - skomentował Wojaczek po latach. Gospodarze, którzy i tak stosowali już zastępstwo zawodnika za kontuzjowanego Sajftudinowa, zostali po tej sytuacji tylko z trójką seniorów: Grigorijem Łagutą, Rune Holtą i Michaelem Jepsenem Jensenem. Losy półfinału tym samym zdawały się być przesądzone. - Sędzia nie ma sumienia. Skrzywdził mnie, moją rodzinę, ale również kibiców. Zaprzepaścił całą naszą pracę jaką wykonaliśmy w tym sezonie - rozpaczał w parku maszyn Szombierski, ale jego koledzy z drużyny podjęli heroiczną walkę. Trubyny oszalały i... zamarły Po 13. biegach na tablicy wyników był remis i awans do finału Włókniarzowi mogły zapewnić tylko dwa podwójne zwycięstwa w biegach nominowanych (przy remisie w dwumeczu górą byłby Włókniarz, dzięki wyższemu miejscu w tabeli po rundzie zasadniczej – przyp. red.). W pierwszym z nich pod taśmę podjechali Grigorij Łaguta z Arturem Czają i pewnie pokonali parę Adrian Miedziński - Paweł Przedpełski. Częstochowskie trybuny oszalały, tym bardziej, że pierwsze podejście do ostatniego biegu zakończyło się wykluczeniem lidera Unibaxu – Tomasza Golloba. Pokonać osamotnionego Darcy'ego Warda, który wygrał wszystkie swoje pięć wcześniejszych biegów, i tak zdawało się być nierealne. Jepsen Jensen umiejętnie jednak zamknął Australijczyka w pierwszym łuku, dzięki czemu Holta dołączył do niego po zewnętrznej i gospodarze wyjechali na 5:1. Ward próbował ruszyć w dziką pogoń za zawodnikami Włókniarza, ale wpadł w koleinę na drugim łuku i ledwo utrzymał się na motocyklu. Strata jego była tak olbrzymia, że finał dla częstochowian był praktycznie pewny. Nagle jednak przepełniony euforią stadion zamilkł, bo na początku ostatniego okrążenia Holcie... zdefektował motocykl. Ludzie łapali się za głowy, nie mogli uwierzyć w to co się stało. A najbardziej agresywna grupa fanów ruszyła pod wieżyczkę sędziowską. - Przez godzinę nie mogłem z niej wyjść, bo grupa bardziej agresywnych kibiców Włókniarza otoczyła ją i okupowała. Musiałem czekać aż emocje im opadną i się rozejdą - zdradził po latach Wojaczek, do którego kibice największe pretensje mieli za sytuację z Szombierskim. Wygrał, chociaż nie mógł! Trudno wręcz sobie wyobrazić jak wielka byłaby wściekłość fanów Włókniarza gdyby Holta dojechał do mety, a do finału i tak awansował Unibax. Czerwona kartka dla Szombierskiego, miała bowiem jeszcze dodatkowe konsekwencje. Parę dni po meczu żużlowa centrala zweryfikowała wynik rewanżowego spotkania z 47:42 na 44:42. Uznano, iż Artur Czaja nie był uprawniony do startu w 14. wyścigu i odebrano Włókniarzowi 3 zdobyte przez niego punkty. Zgodnie z przepisami Czaja, jako zawodnik o statusie rezerwowego, mógł pojechać w biegu nominowanym jako rezerwa zwykła. Nie mógł jednak zdaniem centrali zastąpić pustego pola. Tymczasem Włókniarz po czerwonej kartce dla Szombierskiego miał tylko trzech zawodników z podstawowego składu, do obsadzenia biegów nominowanych. Co ciekawe, w trakcie meczu, jury zawodów, pod przewodnictwem Leszka Demskiego, z "duchem sportu" pozwoliło Włókniarzowi na zastąpienie Czają pustego pola. Kto wie jak potoczyłyby się losy częstochowskiego klubu po ewentualnym awansie do finału i mistrzostwie. Brak złota tylko pognębił problemy finansowe klubu. Gdy zaś jego właścicielowi prokuratura postawiła zarzuty o kierowanie mafią paliwową i narażenie Skarbu Państwa na straty w wysokości ok. ćwierć miliarda złotych, najlepsi żużlowcy zaczęli powoli spod Jasnej Góry uciekać. Pierwszy - Emil Sajfutdinow, który ujawnił, że Włókniarz zalega mu 800 tysięcy złotych w przerwie zimowej przeniósł się do... Torunia. Po starcie sezonu długi tylko rosły, żużlowcy zaczęli wyrażać swe niezadowolenie, a najdobitniej zastrajkował pupil Sukiennika, Grigorij Łaguta, który odmówił występu w meczu z Betard Spartą Wrocław. Ostatecznie Łaguta wystąpił tylko w pięciu meczach sezonu 2014, a brak pieniędzy przełożył się na postawę pozostałych zawodników. - To nie jest zbieg okoliczności. Sprzedaje się jak zwykła... - podsumował Sukiennik Walaska w... Toruniu, oceniając, iż żużlowiec przyjął pieniądze za słabą formę (w całych zawodach zdobył 2 punkty) od Unibaxu. Ostatecznie targany kłopotami finansowymi i przepychankami Włókniarz zajął przedostatnie miejsce w tabeli i o ligowy byt miał walczyć w barażach z Orłem Łódź. Żużlowcy z Częstochowy mieli być za te spotkania opłacani ryczałtowo (30 tysięcy za mecz), ale do baraży ostatecznie nie doszło, bo łodzianie się z nich wycofali. Nie uratowało to jednak miejsca w lidze dla Włókniarza. Komisja uznała, że zadłużony na 4 mln klub nie dostanie licencji na starty w elicie. Po tej decyzji Sukiennik wycofał się z klubu, a że nikt nie przejął tej spółki, Częstochowa na rok zniknęła z żużlowej mapy Polski. Sam "Siara", który przebywał na wolności po uiszczeniu zabezpieczenia finansowego w wysokości 100 tysięcy złotych, zmarł 9 stycznia 2018 roku, nad ranem, po nieudanej operacji wszczepienia zastawki serca. Do śmierci toczyły się w jego sprawie dwa procesy w Częstochowie i w Lublinie. Oba o kierowanie gangiem paliwowym. Groziło mu 10 lat odsiadki. Milion kary zamiast złota Unibax zaś, mimo awansu do finału, też złota w sezonie 2013 nie zdobył. Po wygranej 46:43 w pierwszym meczu u siebie ze Stelmetem Zielona Góra, uciekł za spotkania rewanżowego. Miliarder Karkosik chciał przełożenia meczu na inny termin za względu na kontuzje dwóch swoich gwiazd: Chrisa Holdera i Tomasza Golloba. Gdy nie przychylono się do jego wnioski, kazał swoim podopiecznym pozbierać sprzęt i tuż przed rozpoczęciem meczu opuścić stadion w Zielonej Górze. Chciał w ten sposób odegrać się na działaczach klubu z Zielonej Góry, którzy nie zgodzili się na przełożenie meczu. Takiego skandalu polski żużel nigdy wcześniej i później nie widział! Unibax ukarano milionem złotych kary i odjęciem 8 punktów na starcie nowego sezonu. Wtedy Karkosik zbudował najpotężniejszą drużynę w historii polskiego żużla, wydając na kontrakty samych zawodników 10 mln złotych. Balast w postaci minusowych punktów oraz kontuzje sprawiły, że drużyna nawet nie awansowała do play-off. Po tym rozczarowaniu wycofał się z żużla, od czasu do czasu przypominając się władzom PGE Ekstraligi, z którymi procesuje się o niesłuszną jego zdaniem karę finansową za ucieczkę z finału. Swe straty wyliczył na 1,5 mln złotych. Organizator SEC ostrzega: to ostatni dzwonek dla żużla a Pasikowski przez ponad dekadę nie był w stanie zrealizować żadnego filmu i z kina przeniósł się do teatru i telewizji. Już tylko . Kiler. Łukasz Orbitowski, pisząc o Kilerze (reż. Juliusz Machulski, 1997), stwierdza, że jest to film . pozbawiony lokalności, stąd z łatwością można by przygotować jego amerykański remake[3]. sqWy.