Nie lękajcie się !!!!! Człowiecze,puchu marny,zrozum to wreszcie: Jeśli Wolą Najwyższego,Wszechmogącego Boga będzie powołać Cię natychmiast przed swój Sędziowski Trybunał,to zabierze Cię z tego Świata choćbyś był ubrany w ultranajlepszy antywirusowy kombinezon,z podziemnego bunkra z dziesieciometrowej grubości ścianami z Biblia mówi: „…Zaczynacie dzisiaj walkę przeciw wrogom waszym, niech trwoga przed nimi was nie ogarnia! Niech serce wam nie drży! Nie bójcie się, nie lękajcie się! Gdyż z wami wyrusza Pan, Bóg wasz...”. Pwt 20,3-4 (BT). Niezależnie od tego przeciw komu walczymy, jeśli robimy to zgodnie z wolą Bożą, nie musimy się trwożyć. Wystarczy, że będziemy „…mocni w Panu – siłą Jego potęgi”. Ef 6,10 (BT). Nawet gdy przystąpimy do trudnej, duchowej walki wygramy ją, jeśli przystąpimy do niej „…w imieniu Pana Zastępów…”. 1 Sm 17,45 (BW) i jeśli posłuchamy Bożych rad. Biblia mówi: „Obleczcie pełną zbroję Bożą, byście mogli się ostać wobec podstępnych zakusów diabła. Nie toczymy bowiem walki przeciw krwi i ciału, lecz przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciw pierwiastkom duchowym zła na wyżynach niebieskich. Dlatego weźcie na siebie pełną zbroję Bożą, abyście w dzień zły zdołali się przeciwstawić i ostać, zwalczywszy wszystko… Przy każdej sposobności módlcie się w Duchu!...”. Ef 6, (BT). Psalmista Dawid napisał: „…gdy ukryłeś swe oblicze, ogarnęła mnie trwoga”. Ps 30,8 (BT). Bóg ukrywa Swe oblicze tylko z jednego powodu. Biblia mówi: „…wasze winy są tym, co was odłączyło od waszego Boga, a wasze grzechy zasłoniły przed wami jego oblicze, tak że nie słyszy”. Iz 59,2 (BW). W tej sytuacji powinniśmy odczuwać trwogę, dlatego że „…dalekie jest od nas prawo i nie dociera do nas sprawiedliwość; wyczekujemy światłości, lecz oto jest ciemność...”. Iz 59,9 (BW). A ponieważ „…ludzie bardziej umiłowali ciemność, bo ich uczynki były złe”. J,3,19 (BW), zostaje im odjęta Boża ochrona, nastaje czas trwogi. Trwoga jest bardzo silnym strachem wywołanym realnym, wyobrażonym lub przewidywanym niebezpieczeństwem. Nic więc dziwnego, że „jak trwoga to do Boga”. (przysłowie polskie). I faktycznie, niektórych ludzi tylko krytyczna sytuacja skłania do modlitw, do wołania: „…Uzdrów mnie, Panie, bo strwożyły się kości moje! I dusza moja bardzo się zatrwożyła…”. Ps 6,3-4 (BW). „Ogarnęły mnie fale śmierci, A strumienie zagłady zatrwożyły mnie. Więzy otchłani otoczyły mnie, Pochwyciły mnie sidła śmierci. W niedoli mojej wzywałem Pana I wołałem o pomoc do Boga mego...”. Ps 18,5-7 (BW). Gdy Pan Jezus zapowiadał zesłanie Ducha Świętego, powiedział ważkie słowa: „Pokój zostawiam wam, mój pokój daję wam; nie jak świat daje, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze i niech się nie lęka”. J 14,27 (BW). Skoro Chrystus powiedział: mój pokój wam daję, to w sercach wierzących powinny gościć: „…miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie…”. Ga 5,22-23 (BT), a nie trwoga. Jeden raz w ciągu całego swojego życia Jezus odczuł trwogę. Biblia mówi, że gdy poszedł „…do ogrodu, zwanego Getsemane… wziął z sobą Piotra oraz dwóch synów Zebedeuszowych, i począł się smucić i trwożyć”. Mt 26,36-37 (BW). Co wtedy zrobił? „Wtedy mówi do nich: Smętna jest dusza moja aż do śmierci; pozostańcie tu i czuwajcie ze mną. Potem postąpił nieco dalej, upadł na oblicze swoje, modlił się...”. Mt 26,38-39 (BW). „I powiedział do wszystkich: Jeśli kto chce pójść za mną, niechaj... naśladuje mnie”. Łk 9,23 (BW). W sercu tego, kto wierzy w Jezusa, nie powinno być miejsca na trwogę, dlatego apostołowie pisali do wierzących: „…Łaska wam i pokój niech będą udzielone obficie przez poznanie Boga i Jezusa, Pana naszego!”. 2 P 1,2; „Łaska, miłosierdzie i pokój Boga Ojca i Jezusa Chrystusa, Syna Ojca, [niech] będą z nami w prawdzie i miłości!”. 2 J 1,3 (BT); „Pozdrówcie się wzajemnym pocałunkiem miłości! Pokój wam wszystkim, którzy trwacie w Chrystusie”. 1 P 5,14 (BT), „A Bóg, [dawca] nadziei, niech wam udzieli pełni radości i pokoju w wierze, abyście przez moc Ducha Świętego byli bogaci w nadzieję”. Rz 15,13 (BT). Jeśli jednak zdarzy się nam poczuć tak silny strach, że ogarnie nas panika i bezradność, wtedy „Ogłoście święty post, zwołajcie zgromadzenie, zbierzcie starszych, wszystkich mieszkańców ziemi do domu Pana, waszego Boga, i głośno wołajcie do Pana!”. Jl 1,14 (BW), „... Albowiem do życia w pokoju powołał nas Bóg”. 1 Kor 7, 15 (BT). Tylko „Bóg jest dla nas ucieczką i mocą: łatwo znaleźć u Niego pomoc w trudnościach”. Ps 46,2 (BT), choć nie zawsze Jego reakcja jest natychmiastowa, „Na każdą bowiem sprawę jest czas i sąd, gdyż zło człowieka wielce na nim ciąży”. Koh 8,6 (BT). We wszystkim, nawet w negatywach emocjach czy przerastających nas problemach, doszukujmy się Bożej nauki względem nas. Biblia mówi: „Za pełną radość poczytujcie to sobie, bracia moi, ilekroć spadają na was różne doświadczenia. Wiedzcie, że to, co wystawia waszą wiarę na próbę, rodzi wytrwałość. Wytrwałość zaś winna być dziełem doskonałym, abyście byli doskonali, nienaganni, w niczym nie wykazując braków”. Jk 1,2-4 (BT). Zwracanie się do Boga, nawet w chwilach trwogi, jest wyrazem naszego zaufania do Niego, On bowiem zapewnia: „Gdy będziesz przechodził przez wody, będę z tobą, a gdy przez rzeki, nie zaleją cię; gdy pójdziesz przez ogień, nie spłoniesz, a płomień nie spali cię”. Iz 43,2 (BW). I dlatego możemy mieć pewność, że jest Ktoś, kto czuwa nad nami. Biblia mówi: „Oto oczy Pana nad tymi, którzy się Go boją, nad tymi, co ufają Jego łasce, aby ocalił ich życie od śmierci i żywił ich w czasie głodu. Dusza nasza wyczekuje Pana, On jest naszą pomocą i tarczą. W Nim przeto raduje się nasze serce, ufamy Jego świętemu imieniu. Niech nas ogarnie łaska Twoja Panie, według ufności pokładanej w Tobie!”. Ps 33,18-22 (BT). W Biblii mamy przykłady pozytywnej trwogi – bojaźni Bożej, na przykład: „A po sześciu dniach bierze z sobą Jezus Piotra i Jakuba, i Jana, brata jego, i prowadzi ich na wysoką górę na osobność. I został przemieniony przed nimi, i zajaśniało oblicze jego jak słońce, a szaty jego stały się białe jak światło... oto obłok jasny okrył ich i oto rozległ się głos z obłoku: Ten jest Syn mój umiłowany, którego sobie upodobałem, jego słuchajcie! A gdy to usłyszeli uczniowie, upadli na twarz swoją i zatrwożyli się bardzo. I przystąpił Jezus, i dotknął się ich, i rzekł: Wstańcie i nie lękajcie się!”. Mt 17, (BW). Podsumowanie. Jeśli jesteśmy osobami wierzącymi, nie mamy powodu do przeżywania tak silnego strachu, który utrudniałby nam życie. Strach aż do utraty ducha jest destrukcyjny, dlatego Biblia mówi: „…Nie lękaj się, nie trać ducha!”. Pwt 1,21 (BT) i wskazuje nam, kogo tak naprawdę powinniśmy się obawiać: „…Bójcie się tego, który, gdy zabija, ma moc wrzucić do piekła. Zaiste, powiadam wam: Tego się bójcie!”. Łk 12,5 (BW). Szatan „…zwodzi cały świat…”. Ap 12,9 (BW), gdy się więc jemu poddamy – jest to powód do wielkiej trwogi. Posłuchajmy zatem biblijnej rady: „…zabiegajcie o własne zbawienie z bojaźnią i drżeniem...”. Flp 2,12 (BT). I „O nic się już zbytnio nie troskajcie, ale w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem! A pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie”. Flp 4,6-7 (BT). A „Pan sam pójdzie przed tobą i będzie z tobą. Nie zawiedzie i nie opuści cię; nie bój się więc i nie trwóż się!”. Pwt 31,8 (BW). On zapewnia: „Lecz ty nie bój się, sługo mój... i nie trwóż się... bo oto Ja wybawię cię choćby z daleka... i będzie miał (sługa Boży) spokój, i będzie bezpieczny, a nikt go nie zatrwoży”. Jr 46,27 (BW). „Mówi się, że cierpienia są złem. Nic jednak bardziej niż cierpienia nie łączy ludzi miłością”. Lew Tołstoj. I mówi się też, że cierpienie jest miarą naszego chrześcijaństwa, gdyż człowiekowi można zabrać wszystko, ale nie możliwość wyboru postawy we wszelkich przeciwnościach i niepowodzeniach. Nawet sam Pan Bóg, mimo że sugeruje właściwą opcję, prosi: „Wybierz przeto...”. Pwt 30,19 (BW). Wybór postawy w obliczu cierpienia ukazuje głębię naszej wiary i zaufania do Boga, zwłaszcza gdy stykamy się ze szczęściem ludzi złych i nieszczęściem posłusznych Bogu. Biblia mówi: „Zazdrościłem... niegodziwym widząc pomyślność grzeszników. Bo dla nich nie ma żadnych cierpień, ich ciało jest zdrowe, tłuste. Nie doznają ludzkich utrapień ani z [innymi] ludźmi nie cierpią… Czy więc na próżno zachowałem czyste serce i w niewinności umywałem ręce? Co dnia bowiem cierpię chłostę, każdego ranka spotyka mnie kara”. Ps 73, (BT). Oczywiście nie każde cierpienie jest konsekwencją oddzielenia od Boga. Adam i Ewa żyli w harmonii z Panem, a jednak ich nieposłuszeństwo przyczyniło się do powstania różnych problemów i cierpień, które zaczęły dotykać wszystkich ludzi, dobrych i złych, na całej ziemi, we wszystkich wiekach. Bóg „Do niewiasty powiedział: Obarczę cię niezmiernie wielkim trudem twej brzemienności, w bólu będziesz rodziła dzieci... Do mężczyzny zaś Bóg rzekł... - przeklęta niech będzie ziemia z twego powodu: w trudzie będziesz zdobywał od niej pożywienie dla siebie po wszystkie dni twego życia. Cierń i oset będzie ci ona rodziła, a przecież pokarmem twym są płody roli. W pocie więc oblicza twego będziesz musiał zdobywać pożywienie, póki nie wrócisz do ziemi, z której zostałeś wzięty”. Rdz 3,16-19 (BT). Psalmista Asaf utyskiwał: „Co dnia... cierpię chłostę, każdego ranka spotyka mnie kara”. Ps 73,13-14 (BT). Podobnie mógłby robić psalmista Dawid, który nie był zupełnie niewinną osobą, słusznie więc „cierpiał chłostę”. Jednak pomimo swych potknięć, Dawid miał ogromną wiarę i pewność tego, że: „Kto przebywa w pieczy Najwyższego i w cieniu Wszechmocnego mieszka, mówi do Pana: Ucieczko moja i Twierdzo, mój Boże, któremu ufam. Bo On sam cię wyzwoli z sideł myśliwego i od zgubnego słowa. Okryje cię swymi piórami i schronisz się pod Jego skrzydła: Jego wierność to puklerz i tarcza. W nocy nie ulękniesz się strachu ani za dnia — lecącej strzały, ani zarazy, co idzie w mroku, ni moru, co niszczy w południe. Choć tysiąc padnie u twego boku, a dziesięć tysięcy po twojej prawicy: ciebie to nie spotka”. Ps 91,1-7 (BT). On wiedział, że „choć sprawiedliwy siedem razy upadnie, jednak znowu się podniesie...”. Prz 24,16 (BT). Chodzenie z Bogiem nie chroni przed cierpieniami, wszak Salomon napisał, że „sprawiedliwy siedem razy upadnie”, jednak Biblia mówi o Panu: „Bóg jest dla nas ucieczką i mocą: łatwo znaleźć u Niego pomoc w trudnościach”. Ps 46,2 (BT), „Ty widzisz trud i boleść, patrzysz, by je wziąć w swoje ręce”. Ps 10,14 (BT), lecz Biblia mówi także: „Na każdą bowiem sprawę jest czas i sąd, gdyż zło człowieka wielce na nim ciąży”. Koh 8,6 (BT). Mimo że zło człowieka wielce na nim ciąży, w Księdze Hioba spotkamy się z cierpieniem niezawinionym. Hiob, „mąż sprawiedliwy, prawy, bogobojny i unikający zła”. Hi 1,1 (BW), choć udręczony ciężkimi próbami, zachował swą wiarę w Boga. Polemiki z przyjaciółmi i z Bogiem uzmysłowiły mu, że winę za cierpienia nie można przerzucać na Pana. Musimy tak jak Hiob uznać swą niezdolność do zrozumienia dzieł Bożych: „Jam mały, cóż Ci odpowiem? - Rękę przyłożę do ust”. Hi 40,4 (BT), a wszystko, co Bóg zamyśla i czyni, „To zbyt cudowne. Ja nie rozumiem”. Hi 42,3 (BT). Hiob umiał przyjąć cierpienie. Nie zwątpił w Tego, który powiedział: „Wszystkich, których miłuję, karcę i smagam”. J 3,19 (BW). On był pewien, że „Szczęśliwy, kogo Bóg karci, więc nie odrzucaj nagan Wszechmocnego. On zrani, On także uleczy, skaleczy – i ręką swą własną uzdrowi. Od sześciu nieszczęść uwolni, w siedmiu – zło ciebie nie dotknie; w nędzy wykupi od śmierci, na wojnie od miecza wybawi. Unikniesz chłosty języka, nie strwoży cię nieszczęście, gdy spadnie”. Hi 5,17-21 (BT). Trudno być szczęśliwym w obliczu cierpień, a jednak Biblia mówi: „Za pełną radość poczytujcie to sobie, bracia moi, ilekroć spadają na was różne doświadczenia. Wiedzcie, że to, co wystawia waszą wiarę na próbę, rodzi wytrwałość. Wytrwałość zaś winna być dziełem doskonałym, abyście byli doskonali, nienaganni, w niczym nie wykazując braków”. Jk 1,2-4 (BT). Te różne doświadczenia były zapowiedziane przez Jana Chrzciciela, który powiedział: „Ja was chrzczę wodą dla nawrócenia; lecz Ten, który idzie za mną, mocniejszy jest ode mnie; ja nie jestem godzien nosić Mu sandałów. On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem”. Mt 3,11 (BT). Czym jest chrzest ogniem? Jest to doświadczenie cierpienia w naszym życiu, wyrzeczenie się siebie, poświęcenie. Biblia mówi: „Najmilsi! Nie dziwcie się, jakby was coś niezwykłego spotkało, gdy was pali ogień, który służy doświadczeniu waszemu”. 1 P 4,12 (BW). Właściwa postawa wobec różnych doświadczeń umożliwia nam wejście do królestwa Bożego. Biblia mówi, że Ten, który „chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem”, ma „wiejadło w ręku i oczyści swój omłot: pszenicę (wierzących) zbierze do spichlerza, a plewy (nieposłusznych Bogu) spali w ogniu nieugaszonym”. Mt 3,11-12 (BT). „Wy bowiem jesteście przez wiarę strzeżeni mocą Bożą dla zbawienia, gotowego objawić się w czasie ostatecznym. Dlatego radujcie się, choć teraz musicie doznać trochę smutku z powodu różnorodnych doświadczeń. Przez to wartość waszej wiary okaże się o wiele cenniejsza od zniszczalnego złota, które przecież próbuje się w ogniu, na sławę, chwałę i cześć przy objawieniu Jezusa Chrystusa”. 1 P 1,5-7 (BT). Niezawinione cierpienie dotknęło Pana Jezusa, który był „Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi, Mąż boleści, oswojony z cierpieniem, jak ktoś, przed kim się twarze zakrywa, wzgardzony tak, iż mieliśmy Go za nic. Lecz On się obarczył naszym cierpieniem, On dźwigał nasze boleści, a myśmy Go za skazańca uznali, chłostanego przez Boga i zdeptanego. Lecz On był przebity za nasze grzechy, zdruzgotany za nasze winy. Spadła Nań chłosta zbawienna dla nas”. Iz 53,3-5 (BT). Gdy „Znęcano się nad nim... on znosił to w pokorze i nie otworzył swoich ust, jak jagnię na rzeź prowadzone i jak owca przed tymi, którzy ją strzygą, zamilkł i nie otworzył swoich ust”. Iz 53,7 (BW). „Jezus rzekł do uczniów swoich: Jeśli kto chce pójść za mną, niech się zaprze samego siebie i weźmie krzyż swój, i niech idzie za mną”. Mt 16,24 (BW). On dźwigając swój krzyż, nie otworzył swoich ust. W cierpieniu można zobaczyć serce Boga, On bowiem tak „umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony”. J 3,16-17 (BT), a „Wam... z łaski dane jest to dla Chrystusa: nie tylko w Niego wierzyć, ale i dla Niego cierpieć...”. Flp 1,29 (BT). „To się bowiem podoba [Bogu], jeżeli ktoś ze względu na sumienie [uległe] Bogu znosi smutki i cierpi niesprawiedliwie... jeżeli dobrze czynicie, a przetrzymacie cierpienia. Do tego bowiem jesteście powołani. Chrystus przecież również cierpiał za was i zostawił wam wzór, abyście szli za Nim Jego śladami”. 1 P 2,19-21 (BT). Podsumowanie. Biblia mówi: „Bóg naprawdę nie postępuje niegodziwie”. Hi 34,12 (BW), nie można więc pytać „Dlaczego cierpią niewinni?”. Cierpimy, ponieważ cierpienie wpisane jest w nasze doczesne życie. Ono wydoskonala nas: „Pręgi, rany leczą zło, a razy – głębie wnętrzności”. Prz 20,30 (BT) i jest dla nas próbą: „Zewsząd znosimy cierpienia, lecz nie poddajemy się zwątpieniu; żyjemy w niedostatku, lecz nie rozpaczamy; znosimy prześladowania, lecz nie czujemy się osamotnieni, obalają nas na ziemię, lecz nie giniemy”. 2 Kor 4, (BT). Potrzebujemy takich prób, chrztu ogniem, ponieważ wzmocnieni cierpieniami i wyrzeczeniami, otrzymujemy moc, jakiej doświadczył Paweł. Oświadczył on: „[Pan] mi powiedział: Wystarczy ci mojej łaski. Moc bowiem w słabości się doskonali. Najchętniej więc będę się chlubił z moich słabości, aby zamieszkała we mnie moc Chrystusa. Dlatego mam upodobanie w moich słabościach, w obelgach, w niedostatkach, w prześladowaniach, w uciskach z powodu Chrystusa. Albowiem ilekroć niedomagam, tylekroć jestem mocny”. 2 Kor 12, (BT). Biblia więc radzi: „Nie lękaj się cierpień, które mają przyjść na cię”. Ap 2,10 (BW), gdyż „W nawróceniu i spokoju jest wasze ocalenie, w ciszy i ufności leży wasza siła”. Iz 30,15 (BT). Więc „Czemu jesteś zgnębiona, moja duszo, i czemu jęczysz we mnie? Ufaj Bogu…”. Ps 42,6 (BT). Entuzjazm to stan emocjonalnego zaangażowania w jakąś czynność. W Biblii słowo to nie występuje ani razu; może dlatego, że kojarzone jest z jednej strony z cierpliwym dążeniem do wypełnienia jakiegoś zadania, ale z drugiej – z tzw. „słomianym zapałem”. Najczęściej używanymi synonimami tego słowa są: zapał, ochota, pasja, gorliwość, duch, werwa, ferwor, energia, animusz, wena, bojowość. W Piśmie Świętym spotykany zamiennik entuzjazmu to gorliwość. W niektórych językach wschodnich wyraz „gorliwość” składa się z dwóch członów znaczących dosłownie: „gorący” i „serce”. Gorące, oddane Bogu serce, wytrwałość i miłość, to jedne z ważniejszych cech charakteru wierzącego. Biblia mówi: „Tak samo Boska Jego wszechmoc udzieliła nam tego wszystkiego, co się odnosi do życia i pobożności, przez poznanie Tego, który powołał nas swoją chwałą i doskonałością. Przez nie zostały nam udzielone drogocenne i największe obietnice, abyście się przez nie stali uczestnikami Boskiej natury, gdy już wyrwaliście się z zepsucia [wywołanego] żądzą na świecie. Dlatego też właśnie wkładając całą gorliwość, dodajcie do wiary waszej cnotę, do cnoty poznanie, do poznania powściągliwość, do powściągliwości cierpliwość, do cierpliwości pobożność, do pobożności przyjaźń braterską, do przyjaźni braterskiej zaś miłość. Gdy bowiem będziecie je mieli i to w obfitości, nie uczynią was one bezczynnymi ani bezowocnymi przy poznawaniu Pana naszego Jezusa Chrystusa. Komu bowiem ich brak, jest ślepym - krótkowidzem i zapomniał o oczyszczeniu z dawnych swoich grzechów. Dlatego bardziej jeszcze, bracia, starajcie się umocnić wasze powołanie i wybór! To bowiem czyniąc nie upadniecie nigdy. W ten sposób szeroko będzie wam otworzone wejście do wiecznego królestwa Pana naszego i Zbawcy, Jezusa Chrystusa.” 2 P 1,3-11 (BT). W gorliwym dążeniu do nienaganności, warto zwrócić uwagę na słowa Pawła. Biblia mówi:: „A chociaż może i zasmuciłem was moim listem, to nie żałuję tego; (...) teraz raduję się - nie dlatego, żeście się zasmucili, ale żeście się zasmucili ku nawróceniu. (...) Bo smutek, który jest z Boga, dokonuje nawrócenia ku zbawieniu, którego się [potem] nie żałuje, smutek zaś tego świata sprawia śmierć. To bowiem, że zasmuciliście się po Bożemu - jakąż wzbudziło w was gorliwość, obronę, oburzenie, bojaźń, tęsknotę, zapał i potrzebę wymierzenia kary! We wszystkim okazaliście się bez nagany" 2 Kor 7, 8-11 (BT). Jakie inne zadanie dane jest naśladowcom Jezusa? Gorliwe szlifowane charakterów to jedno, innym zadaniem jest dbałość o sprawy Boże. Ważnym nakazem Pana Jezusa jest głoszenie. Biblia mówi: „Lecz najpierw musi być głoszona Ewangelia wszystkim narodom.” Mk 13,10 (BT). Chrystus pragnął tego bardzo, ale głosił też całkowitą dobrowolność przyłączenia się do Niego i Jego naśladownictwa, stąd słowa: „Jeśli kto chce pójść za Mną...” Mt 16,24 (BW). Apostoł Paweł kontynuował te poglądy, pisząc o pragnieniu, a nie nakazie. Biblia mówi: „Pragniemy zaś, aby każdy z was okazywał tę samą gorliwość w doskonaleniu nadziei aż do końca, abyście nie stali się ospałymi, ale naśladowali tych, którzy przez wiarę i cierpliwość stają się dziedzicami obietnic.” Hb 6,11-12 (BT). Obietnice Boże będą dziedziczone wtedy, gdy będziemy nauczać „wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem” Mt 28 19-20 (BT). I nauczajmy z pasją tak, jak to ujął psalmista: „Gorliwość mię pożera, bo moi przeciwnicy zapominają o Twoich słowach.” Ps 119,139 (BW), albo ap. Paweł: „A tak, bracia moi mili, bądźcie stali, niewzruszeni, zawsze pełni zapału do pracy dla Pana, wiedząc, że trud wasz nie jest daremny w Panu.” 1 Kor. 15,58 (BW). W Biblii jest jeszcze jeden cytat zawierający słowo gorliwość. Biblia mówi: „Bo gorliwość o dom Twój mnie pożera” Ps 69,10 (BT). Ten werset kojarzony jest z historią oczyszczania świątyni. W okresie Paschy zastał Pan Jezus w świątyni „sprzedawców bydła i owiec, i gołębi, jak również wekslarzy na ich miejscach.” Wtedy sporządził bicz z powrozów i powypędzał wszystkich ze świątyni. A gdy do sprzedających gołębie Chrystus powiedział: „Weźcie to stąd, a nie róbcie z domu mego Ojca targowiska”, uczniowie Jego przypomnieli sobie słowa Psalmu 69: „Gorliwość o dom Twój pożera Mnie”. Zdziwieni Żydzi zapytali: „Jakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz?” A Jezus swoją odpowiedzią zaskoczył ich jeszcze bardziej: „Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo.” (Opis całego zdarzenia znajdziemy w Ewangelii Jana 2, 13-22). Słuchacze Jezusa przyjęli Jego wypowiedź dosłownie, jako zniszczenie całego kompleksu zabudowań świątynnych. „Rzekli tedy Żydowie: Czterdzieści i sześć lat budowano ten kościół, a ty go we trzech dniach wystawisz? Ale on mówił o kościele ciała swego.” J 2,21-22 (BG). Jak możemy radzić sobie ze strachem? Wierząc Bożym obietnicom. Biblia mówi: „Nie bój się, bom Ja z tobą, nie lękaj się, bom Ja Bogiem twoim! Wzmocnię cię, a dam ci pomoc, podeprę cię prawicą sprawiedliwości swojej.” Iz 41,10 (BW) Gdy się boisz, nie zapominaj o Bogu. Biblia mówi: „Czy nie przykazałem ci: Bądź mocny i mężny? Nie bój się i nie lękaj się, bo Pan, Bóg twój, będzie z tobą wszędzie, dokądkolwiek pójdziesz.” Joz 1,9 (BW) Nie musimy bać się Boga. Biblia mówi: „W miłości nie ma bojaźni, wszak doskonała miłość usuwa bojaźń, gdyż bojaźń drży przed karą; kto się więc boi, nie jest doskonały w miłości.” 1 J 4,18 (BW) Nie musimy obawiać się klęsk żywiołowych i katastrof. Biblia mówi: „Bóg jest naszą ucieczką i obrońcą naszym, przychodził nam z pomocą w nieszczęściach, już nie raz i niezawodnie. Nie zlękniemy się więc, nawet gdy zadrży ziemia i góry zaczną się zapadać w samym środku morza, nawet gdy wody pienić się będą i huczeć i wszystko trząść się zacznie przed ich wielkością” Ps. 46,2-4 (BW) Nie bój się ludzi. Biblia mówi: „Tak więc z ufnością możemy mówić: Pan jest pomocnikiem moim, nie będę się lękał; Cóż może mi uczynić człowiek?” Hbr 13,6 (BW) Nie bój się narodów ani ich rządów. Biblia mówi: „...Tak samo uczyni Pan, Bóg twój, wszystkim narodom, których ty się lękasz. ...Nie drżyj więc przed nimi, bo Pan, Bóg twój, jest pośród ciebie, Bóg wielki i groźny.” 5 Moj 7,19;21 (BT) Nie obawiaj się złych wiadomości. Biblia mówi: „Nie przerazi go nigdy zła nowina, mocne jest jego serce, bo zaufało Panu. Niezachwiane jest jego serce, nie boi się niczego, a na swoich ciemięzców zawsze patrzy z góry.” Ps 112,7-8 (BWP) Nic nie może oddzielić nas od miłości Bożej. Biblia mówi: „Albowiem jestem tego pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani potęgi niebieskie, ani teraźniejszość, ani przyszłość, ani moce, ani wysokość, ani głębokość, ani żadne inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Bożej, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.” RZYM. 8,38-39 (BW) Boża miłość jest pełna poświęcenia. Biblia mówi: „Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny.” JAN 3,16 (BW) Miłość Boża jest niezmierzona. Biblia mówi: „Twoja miłość, o Panie, sięga aż do niebios, Twoja wierność przenika obłoki.” PS. 36,6 (BWP) W jaki sposób opisana jest miłość? Biblia mówi: „Miłość jest cierpliwa, miłość jest dobrotliwa, nie zazdrości, miłość nie jest chełpliwa, nie nadyma się, nie postępuje nieprzystojnie, nie szuka swego, nie unosi się, nie myśli nic złego, nie raduje się z niesprawiedliwości, ale się raduje z prawdy; wszystko zakrywa, wszystkiemu wierzy, wszystkiego się spodziewa, wszystko znosi.” 1 KOR. 13,4-7 (BW) Zgodnie z przykazaniami Bożymi, powinniśmy miłować się wzajemnie. Biblia mówi: „Umiłowani, nie podaję wam nowego przykazania, lecz przykazanie dawne, które mieliście od początku; a tym przykazaniem dawnym jest to Słowo, które słyszeliście. A jednak nowe przykazanie podaję wam, to, które jest prawdziwe w nim i w was, gdyż ciemność ustępuje, a światłość prawdziwa już świeci. Kto mówi, że jest w światłości, a brata swojego nienawidzi, w ciemności jest nadal. Kto miłuje brata swego, w światłości mieszka i nie ma w nim zgorszenia.” 1 JANA 2,7-10 (BW) Miłość nie jest tylko dla przyjaciół. Biblia mówi: „Słyszeliście, iż powiedziano: Będziesz miłował bliźniego swego, a będziesz miał w nienawiści nieprzyjaciela swego. A Ja wam powiadam: Miłujcie nieprzyjaciół waszych i módlcie się za tych, którzy was prześladują”. MAT. 5,43-44 (BW) Całe prawo Boże mówi o miłości. Biblia mówi: „A On mu powiedział: Będziesz miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej, i z całej myśli swojej. To jest największe i pierwsze przykazanie. A drugie podobne temu: Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego. Na tych dwóch przykazaniach opiera się cały zakon i prorocy.” MAT. 22,37-40 (BW) Miłość do Boga objawia się w przestrzeganiu Jego przykazań. Biblia mówi: „Na tym bowiem polega miłość ku Bogu, że się przestrzega przykazań jego, a przykazania jego nie są uciążliwe.” 1 JANA 5,3 (BW) Nie pozwól, aby twoja miłość do Boga osłabła. Biblia mówi: „Mam ci jednak do zarzucenia to, że nie miłujesz Mnie już tak jak dawniej. Pamiętając więc o tym, skąd spadłeś, odwróć się od twoich grzechów i postępuj tak jak ongiś. Jeśli zaś się nie nawrócisz, zjawię się u ciebie i usunę twój świecznik z miejsca, na którym się znajduje.” OBJ. 2,4-5 (BWP) Utrzymywanie w sobie goryczy może wyrządzić wiele złego nam i tym, z którymi się stykamy. Biblia mówi: „Baczcie, aby nikt nie pozbawił się łaski Bożej, aby jakiś korzeń gorzki, który rośnie w górę, nie spowodował zamieszania, a przez to nie skalali się inni.” HEBR. 12,15 (BT) Bóg karze nam odrzucić wszelką gorycz. Biblia mówi: „Wszelka gorycz i zapalczywość, i gniew, i krzyk, i złorzeczenie niech będą usunięte spośród was wraz z wszelką złością.” EFEZ. 4,31 (BW) Człowiek popędliwy, łatwo wpadający w gniew jest głupcem. Biblia mówi: „Nie bądź w swym duchu porywczy do gniewu, bo gniew mieszka w piersi głupców.” KAZN. SAL. 7,9 (BW). Mówi także: „Człowiek nierychły do gniewu jest bardzo roztropny, lecz porywczy pomnaża swoją głupotę.” „Więcej wart jest cierpliwy niż bohater, a ten, kto opanowuje siebie samego, więcej znaczy niż zdobywca miasta.” PRZYP. SAL. 14,29; 16,31 (BW) Opanuj swój gniew, gdyż gniew powoduje zło. Biblia mówi: „Bo gniew człowieka nie czyni tego, co jest sprawiedliwe u Boga.” „Zaprzestań gniewu i zaniechaj zapalczywości! Nie gniewaj się, gdyż to wiedzie do złego...” JAKUB 1,20; PS. 37,8 (BW) Nie odpłacaj złem jeśli ktoś ciebie potraktuje źle. Biblia mówi: „nie oddawajcie złem za zło ani obelgą za obelgę, lecz przeciwnie, błogosławcie, gdyż na to powołani zostaliście, abyście odziedziczyli błogosławieństwo”. 1 PIOTRA 3,9 (BW) Gniew powoduje kłótnie i konflikty między ludźmi. Biblia mówi: „Przez ubijanie mleka robi się masło, mocniejsze wycieranie nosa powoduje krwotok, a kto wzbudza gniew, wywołuje kłótnie.” PRZYP. SAL 30,33 (BW) Jak możemy wzmocnić naszą cierpliwość? Doświadczenia budują i wzmacniają cierpliwość. Biblia mówi: „A nie tylko to, chlubimy się też z ucisków, wiedząc, że ucisk wywołuje cierpliwość” (BW). „Wiecie przecież, iż z tego, co wystawia waszą wiarę na próbę, rodzi się wytrwałość. Winniście przeto dokładać starań, żeby wasza wytrwałość była jak najpełniejsza; wtedy będziecie rzeczywiście doskonali, nienaganni, wolni od jakichkolwiek niedoskonałości.” JAK. 1,3-4 (BWP) Nasza cierpliwość zależy od kontaktu z Bogiem. Biblia mówi: „Jest to sposobność do okazania się wytrwałości świętych, którzy przestrzegają nakazów Boga i zachowują wiarę w Jezusa.” OBJ. 14,12 (BWP) Wierzący powinni być cierpliwi wobec współwyznawców. Biblia mówi: „Bądźcie zawsze pokorni, łagodni, cierpliwi. Znoście jedni drugich z [prawdziwą] miłością.”. EFEZ. 4,2 (BWP) Cierpliwym wypełniają się Boże obietnice. Biblia mówi: „Tak bardzo pragniemy, aby nikt z was nie osłabł w gorliwości, ale by każdy trwał w niezachwianej nadziei aż do końca; żebyście, zamiast popadać w ospałość, wiernie naśladowali tych, którzy przez swoją wiarę i cierpliwość otrzymują dziedzictwo obietnic Bożych.” HEBR. 6,11-12 (BWP) Cierpliwie oczekuj powtórnego przyjścia Jezusa. Biblia mówi: „Przeto bądźcie cierpliwi, bracia, aż do przyjścia Pana. Oto rolnik cierpliwie oczekuje cennego owocu ziemi, aż spadnie wczesny i późniejszy deszcz. Bądźcie i wy cierpliwi, umocnijcie serca swoje, bo przyjście Pana jest bliskie.” JAK. 5,7-8 (BW) człowiekowi i całej ludzkości. Nie lękajcie się, otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi! Dla Jego zbawczej władzy otwórzcie granice państw, systemów ekonomicznych i politycznych, szerokie dziedziny kultury, cywilizacji, rozwoju! Nie lękajcie się! Chrystus wie, co nosi w swoim wnętrzu człowiek. On jeden to wie! Kraków-Ruczaj, Droga Jolu i drogi Mariuszu, czyli drodzy jeszcze narzeczeni a moi przyjaciele, czcigodny i mile wspominany księże Stanisławie, kochani rodzice, zgodne rodzeństwo, szanowna rodzino i wierni znajomi. Powiedzmy sobie szczerze. Pewno się boicie. Przynajmniej trochę. I choć harmonijnie wybrzmiewają ślubne pieśni i marsze, choć subtelnie wygląda weselna kreacja, chociaż świeży zapach przystrojonych kwiatów, i choć błysk fleszy wykrzyczy: zapamiętam ciebie! – nie brak w tym napięciu niejednego pytania o współmałżonka, o małżeństwo i o drogę, jaką razem trzeba będzie przebyć. I pyta dziś serce w parafialnej kaplicy: Czy naprawdę ja, Jola i ja, Mariusz mamy być ze sobą do końca życia? Czy na pewno to jest nasze powołanie i droga? Co mówi na ten temat Jezus? Jezus mówi otwarcie: Nie lękajcie się! Nie wyście mnie wybrali, abym was połączył, ale Ja was wybrałem. Nie wyście wybrali siebie, ale Ja was wybrałem dla siebie, nie rodzina wybrała was sobie, ale Ja was wybrałem dla rodziny. Ten ślub i ta przysięga – ten święty sakrament jest pieczęcią Boga waszej miłości, pieczęcią, która mówi: Ja, Bóg, chcę abyście byli razem, a jeśli Ja jestem z wami, któż przeciwko wam? Ani śmierć, ani życie, ani aniołowie ani zwierzchności, ani po prostu wszystko czyli nic nie zdoła odłączyć was od miłości Chrystusowej, która łączy was w jedno święte i nierozerwalne chrześcijańskie małżeństwo. Bóg tak mówi do was, ale serce pyta, bo trudno być spokojnym przed decyzją życia. Jak to będzie z naszym małżeństwem? Już wiemy, że mamy być razem, pewno się nie rozmyślimy za te parę minut, ale jak to zrobić, aby nasze małżeństwo było tym udanym? Tyle małżeństw na świecie i tyle rozwodów, tyle kwiatów z miłości i kłótni realizmu, tyle marzeń niebieskich i leżenia w pyle, tyle czułych słówek i nie świętego milczenia, co więc zrobić, aby nie zawieść siebie i rodziny, i Boga? Jezus mówi: Nie lękajcie się! Ja was wybrałem, abyście szli a nie stali w miejscu. Małżeństwo jest drogą nie stacją na zawsze. Dziś wyruszacie razem. Nie lękajcie się o jutro. Co macie zrobić? Iść drogą. Co musicie zdziałać, aby wam się w życiu udało? Musicie iść drogą. Po prostu iść. Żeby małżeństwo było udane, trzeba iść drogą. Gdzie ona prowadzi? - do nieba! To jest cel małżeństwa i każdego życia, bo nie po to żeśmy się raz urodzili, by umrzeć na wieki. I tak jak pytacie się, gdzie będziemy mieszkać, jak będziemy zarabiać, na co będziemy wydawać pieniądze i w co ubrać się będzie trzeba, tak przede wszystkim musicie się zapytać, jakim sposobem po tej drodze pójdziemy? Czy sposobem coniedzielnej mszy św. i osobistej modlitwy? Czy sposobem Akcji Katolickiej? Czy może odnowa charyzmatyczna będzie naszym sposobem tej drogi? A może neokatechumenat, a może jeszcze co innego? Wam, którzy tyle lat oddychaliście charyzmatem oazy nie można nie przypomnieć w najważniejszej godziny życiowej decyzji. Wybierzcie sposób na świętość tak, jak serce mówi a nie idźcie na ślepo, bo staniecie w miejscu. Jeśli małżeństwa się rozpadły albo kuleją dość ciężko, to głównie dlatego, że wszystko w życiu obgadywali ze sobą, ale sposobu na świętość nie zechcieli obgadać. Jaką duchowością pójdziecie do nieba, zapytajcie Boga i bez względu na decyzję jedno jest pewno – nie może w niej zabraknąć po prostu miłości. Bo to jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, a skoro Jezus tak każe, to i gwarantuje skuteczność. Dlatego nie lękajcie się o przyszłość, ale miłością ożywieni służcie sobie nawzajem. Zapewne jeszcze niejedno pytanie błąka się po sercu narzeczonych i rodziców, przyjaciół i rodziny. Nie zagaście tych pytań, lecz słuchajcie Jezusa, bo to On mówi do was w to życiowe święto: Nie lękajcie się! Wy jesteście przyjaciółmi moimi. Już nie nazywam was sługami, dlatego nie bójcie się, że będę was straszył jak Pan i Władca, kiedy może i upadek przyjdzie, kiedy będzie trudniej, kiedy chmury codzienności nie pozwolą zobaczyć małżeńskiego słońca. Jolu i Mariuszu – nie lękajcie się – jesteście przyjaciółmi Jezusa. Mówcie Mu o wszystkim na wspólnej modlitwie, pytajcie się Go o wolę w Namiocie Spotkania, w tajemnicach różańca proście Matkę o pomoc, a wszystko da wam Ten, który Ojcem zwany. Nie lękajcie się! Nie pozwoli Bóg – dobry Tata – pozostawić dzieci, których tak ukochał. Nie lękajcie się! Nie pozwoli Jezus rozejść się tym, których złączy na zawsze i na wieki. Nie lękajcie się! Nie pozwoli Duch Święty umrzeć tej miłości, którą zrodził w sercach i stale umacnia. Amen.
„ NIE LĘKAJCIE SIĘ ” Montaż słowno – muzyczny poświęcony pamięci Jana Pawła II. Scena udekorowana uroczyście: na głównej ścianie draperia, na niej trzy portrety papieża Jana Pawła II z różnych okresów życia, kwiaty. Z boku przypięte hasło: NIE LĘKAJCIE SIĘ! Na środku sceny stoi stół przykryty białym obrusem.
Michael 1952 / CC Jezus prosił nas, byśmy Jego światła nie ukrywali pod korcem własnych lęków, kompleksów i wymówek, ale stawiali je na świeczniku, by świeciło także innym Św. Tomasz uczył, że nie jesteśmy wezwani tylko do tego, by być dobrymi, ale by dawać się pociągać dobru jeszcze większemu. Podczas pewnego koncertu jeden z wykonawców zaczął prowokacyjnie wykrzykiwać: „Wiecie, dlaczego nie odmawiam Credo? Bo w to nie wierzę. Wy też w to nie wierzcie. To są brednie wymyślone przez klechów, które im pomagają utrzymać się przy władzy nad ogłupiałym religijnie motłochem”. Potem było tylko gorzej. Padały dwuznaczności wypowiadane pod adresem papieża, świętych, Matki Bożej. Wreszcie „artysta” przeszedł do wulgaryzmów opakowanych w sprytnie opowiedziane dowcipy. Ludzie przyjmowali to wszystko ze śmiechem. Nie przeszkadzało im nawet to, że od wygłaszania bezceremonialnych bluźnierstw przechodzono gładko do amerykańskich rytmów muzyki gospel. Tamtego wieczoru ucierpiało chrześcijańskie Credo. Zaprzeczanie któremuś z artykułów wiary nazywa się herezją, odstąpienie od całości treści wiary oznacza apostazję. Dopuszczanie się czegoś podobnego podczas publicznych wystąpień jest zgorszeniem. Gorzki incydent doczekał się jednej tylko reakcji. Pewien ksiądz podczas niedzielnej Mszy św. powiedział swym wiernym, że gdy usłyszą gdziekolwiek wygłaszane poglądy sprzeczne z wiarą, winni odważnie zaprotestować i upomnieć sprawcę. Kryzys pojawia się zawsze tam, gdzie dochodzi do nieuszanowania czyichś przekonań religijnych, ale jeszcze większy kryzys dotyka wiernych Kościoła, w którym już nie ceni się ani prawdy, ani świętości. Istota kryzysu nie tkwi w arogancji kogoś, kto stracił wiarę, ale w słabości tych, którzy mimo jej zachowywania wolą zamilknąć niż wziąć ją publicznie w obronę. Minimalizm moralny sprowadza naszą wiarę do przestrzegania co najwyżej tego, czego nie wolno (nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij), podczas gdy jest w niej przecież wiele przykazań pozytywnych: módl się, poświęć się, pokochaj swój krzyż. Święty Tomasz uczył, że nie jesteśmy wezwani tylko do tego, by być dobrymi, ale by dawać się pociągać dobru jeszcze większemu. Wielu kieruje się w życiu zasadą „mniejszego zła”, podczas gdy powinniśmy sięgać po „wyższe dobro”. Jezus prosił nas, byśmy Jego światła nie ukrywali pod korcem własnych lęków, kompleksów i wymówek, ale stawiali je na świeczniku, by świeciło także innym. Minimalizm w życiu duchowym jest najczęściej tchórzostwem, kompromisem ze światem i umiłowaniem świętego spokoju. «« | « | 1 | » | »»
„Słowa Chrystusa zmartwychwstałego: ,«Nie lękajcie się!’», są nam potrzebne pod koniec drugiego milenium może bardziej niż kiedykolwiek. Są potrzebne człowiekowi, który również i po upadku komunizmu nie przestał się lękać i ma do tego liczne powody… Słowa te są potrzebne wszystkim ludom i narodom całego świata.
Niniejszy artykuĹ‚ bÄ™dzie nieco odmienny od pozostaĹ‚ych – nie powstaĹ‚ bezpoĹ›rednio jako komentarz do fragmentu Biblii, ale do… piosenki. Z tenatykÄ… tej witryny Ĺ‚Äan> On zna horrory gorsze od twojego piekĹ‚a Owszem, trochÄ™ siÄ™ boi Ĺ›mierci Ale o wiele bardziej boi siÄ™ twoich kĹ‚amstw” Część trzecia – „Polowanie na czarownice” (YT link)… Choć sĹ‚yszaĹ‚em tÄ™ piosenkÄ™ wczeĹ›niej dosĹ‚ownie setki razy, od wczoraj autentycznie pĹ‚aczÄ™, jak jej sĹ‚ucham – opowiada miÄ™dzy innymi o autentycznych polowaniach na czarownice, i jak pomyĹ›lÄ™, ile milionĂłw niewinnych ludzi pod zarzutem czarĂłw byĹ‚o torturowanych i mordowanych… „Bogobojni powstajÄ… Z pĹ‚onÄ…cymi oczami PĹ‚onÄ…cymi nienawiĹ›ciÄ… i złą wolÄ… SzaleĹ„cy napÄ™dzani strachem i kĹ‚amstwem Aby torturować, palić i zabijać”. Jest teĹĽ odniesienie do naszych (zarĂłwno „waszych” polskich jak i częściowo – w osobie prezydenta – „moich” amerykaĹ„skich) rzÄ…dĂłw: „mĂłwiÄ…, ĹĽe miÄ™dzy nami sÄ… obcy, ĹĽe nam zagraĹĽajÄ… imigranci, bezboĹĽnicy” Piosenka koĹ„czy siÄ™ jednym z moich ulubionych fragmentĂłw tekstĂłw Rush (ten akurat juĹĽ od lat do mojej Ĺ›wiadomoĹ›ci dotarĹ‚): „Szybcy w osÄ…dzaniu, szybcy we wpadaniu w gniew, powolni w rozumieniu Ignorancja, uprzedzenie i strach zawsze idÄ… rÄ™ka w rÄ™kÄ™”. O wiele wspanialej moim zdaniem brzmi to w oryginale, no siÄ™ rymuje 😀 „Quick to judge, quick to anger, slow to understand Ignorance and prejudice and fear walk hand in hand.” Jakbym nie znaĹ‚ poglÄ…dĂłw Neila Pearta, powiedziaĹ‚bym, iĹĽ fragment ten wziÄ…Ĺ‚ z połączenia Jk 1:19 i Hbr 5:11 😄 Na marginesie – uczyĹ‚em siÄ™ wtedy obsĹ‚ugi programu Adobe After Effects i postanowiĹ‚em stworzyć do tej piosenki „teledysk” z jej tekstem – moĹĽesz obejrzeć go (i posĹ‚uchać piosenki) na Youtube: Nie zachÄ™cam bynajmniej nikogo do analizy tych piosenek (chyba ĹĽe lubisz rock alternatywny!) – niemniej analiza tematu strachu w naszym ĹĽyciu moĹĽe przynieść odkrycia, ktĂłre niesamowicie poprawiÄ… jakość naszego ĹĽycia! KiedyĹ› wyznawaĹ‚em popularny poglÄ…d, iĹĽ przeciwieĹ„stwem miĹ‚oĹ›ci jest nienawiść. Ostatnio czÄ™sto sĹ‚yszÄ™, ĹĽe tak naprawdÄ™ przeciwieĹ„stwem miĹ‚oĹ›ci jest obojÄ™tność. Prawdziwszy jednak jest moim zdaniem poglÄ…d z Kursu CudĂłw, ktĂłry teĹĽ moĹĽna wysnuć w cytowanego wyĹĽej 1J 4:18 – przeciwieĹ„stem miĹ‚oĹ›ci jest strach. Prawie wszyscy zdenerwowani ludzie krzyczÄ… w sytuacji, gdy zaburzone jest ich poczucie bezpieczeĹ„stwa. Osoba czujÄ…ca siÄ™ bezpiecznie nie ma potrzeby krzyczeć, bo czuje, ĹĽe wszystko siÄ™ dzieje tak, jak powinno siÄ™ dziać. Od zdenerwowania do krzyku jest krok, od krzyku do uderzenia moĹĽe wiÄ™kszy krok, ale u niektĂłrych ludzi różnica wielka nie jest. I jeĹ›li tÄ… zdenerwowanÄ… osobÄ… jest ktoĹ›, kto ma wielkÄ… wĹ‚adzÄ™, moĹĽemy mieć wojnÄ™. * * * SĹ‚yszaĹ‚em kiedyĹ› o pewnym „wyzwaniu”, ktĂłre moĹĽna narzucić samemu sobie, i podobno moĹĽe to wnieść bardzo wiele do naszego ĹĽycia. Nie prĂłbowaĹ‚em… jeszcze.. , ale ciÄ…gnie mnie do tego, by to uczynić.. to wyzwanie „codziennie zrĂłb coĹ›, czego siÄ™ boisz”. Cykl piosenek „Fear” doczekaĹ‚ siÄ™ nieoczekiwanie kontynuacji. W albumie Rush „Vapor Trails” z 2002 roku pojawiĹ‚a siÄ™ piosenka „Freeze” (YT link) z podtytuĹ‚em mĂłwiÄ…cym, iĹĽ jest to czwarta część „Fear”. Choć nie sĹ‚yszaĹ‚em, aby sam Neil Peart o tym mĂłwiĹ‚ (wszyscy czĹ‚onkowie Rush zawsze bardzo chronili swojÄ… prywatność), decyzja o dodaniu kolejnej części ma podobno Ĺ›cisĹ‚y zwiÄ…zek z tragediami, ktĂłra spotkaĹ‚y Neila kilka lat wczeĹ›niej. W wypadku samochodowym zginęła jego cĂłrka a niespeĹ‚na rok później umarĹ‚a na chorobÄ™ nowotworowÄ… ĹĽona. Neil zamierzaĹ‚ zerwać z karierÄ…, a album Vapor Trails byĹ‚ pierwszym, ktĂłry powstaĹ‚ po przerwie i po zmianie jego decyzji. „Freeze” mĂłwi o reakcji na strach – ktĂłrÄ… jest zawsze albo walka, albo ucieczka (angielskojÄ™zyczna psychologia okreĹ›la to zgrabnie „fight-or-flight”). „Freeze” – zamarcie w bezruchu – jest formÄ… ucieczki. MoĹĽe nas napastnik nie dostrzeĹĽe? A moĹĽe… juĹĽ nie mamy siĹ‚ uciekać? Jak jeleĹ„ wpatrzony w Ĺ›wiatĹ‚a najdeĹĽdzajÄ…cego samochodu… czasami chcemy uciec, ale nawet do tego nie jesteĹ›my zdolni. Za kaĹĽdym razem, gdy brakuje nam miĹ‚oĹ›ci, albo od innych ludzi uciekamy, albo z nimi walczymy. A co na to Biblia? Jednym z częściej pojawiajÄ…cych siÄ™ wyraĹĽeĹ„ w Biblii jest „nie lÄ™kaj się”. Popularny jest mit, iĹĽ zwrot ten wystÄ™puje w niej 365 razy. Nie jest to prawdÄ… (w zaleĹĽnoĹ›ci od tĹ‚umaczeĹ„ znajdziemy go 100-130 razy) jednak bez wÄ…tpienia przesĹ‚anie Biblii zachÄ™cajÄ…ce do porzucenia strachu jest bardzo wyraĹşne. Nie w smak to religii oczywiĹ›cie, gdyĹĽ tylko zalÄ™knieni ludzie dadzÄ… sobÄ… manipulować i bÄ™dÄ… chÄ™tnie pĹ‚acić za wszystko, co przyniesie choćby chwilowe i zĹ‚udne poczucie bezpieczeĹ„stwa. ZauwaĹĽcie, ĹĽe jeĹ›li sĹ‚owa „nie lÄ™kajcie się” cytowane sÄ… przez religiÄ™, zawsze podawane jest konkretnie, czego mamy siÄ™ nie lÄ™kać, no bo przecieĹĽ religii nie zaleĹĽy na tym, byĹ›my niczego siÄ™ nie lÄ™kali, ona bazuje na naszym strachu! PrzecieĹĽ nawet popularne polskie powiedzenie mĂłwi „BĂłj siÄ™ Boga”, a poboĹĽni ludzie zwani sÄ… rĂłwnieĹĽ „bogobojnymi”. A jednak… w Biblii czytamy, iĹĽ miĹ‚ość usuwa lÄ™k. KaĹĽdy lÄ™k. RĂłwnieĹĽ ten przed Bogiem! Nie lÄ™kaj siÄ™… niczego!!! ZakoĹ„czÄ™ przezabawnym moim zdaniem cytatem Jana Tadeusza StanisĹ‚awskiego, ktĂłry choć jest przede wszystkim ĹĽartem jÄ™zykowym, skĹ‚oniĹ‚ mnie do refleksji, i pomyĹ›laĹ‚em ze zdumieniem, ĹĽe zarĂłwno ateiĹ›ci jak i ludzie religijni czÄ™sto nie do koĹ„ca Ĺ›wiadomie wyborem różnych słów pokazujÄ…, iĹĽ strach jest obecny w ich ĹĽyciu, i ĹĽe wiÄ…ĹĽÄ… go czÄ™sto z osobÄ… Boga! „JeĹĽeli, daj BoĹĽe, Boga nie ma, to chwaĹ‚a Bogu; ale natomiast jeĹ›li, nie daj BĂłg, BĂłg istnieje, to niech nas rÄ™ka Boska broni!” (ostatnia edycja – 9 lipca 2021)
Ich świadectwo zostało utrwalone na kartach Ewangelii. Dowiadujemy się też, że owi pierwsi świadkowie mieli widzenie, które wyjaśniło im, że pusty grób to rezultat zmartwychwstania: „Wy się nie lękajcie! Gdyż wiem, że szukacie Jezusa Ukrzyżowanego. Nie ma Go tu, bo zmartwychwstał, jak powiedział” (Mt 28,5-6).
Godzina Przemówienie papieskie było podzielone na trzy części. W pierwszej Jan Paweł II przywitał wszystkich. Szczególnie gorące oklaski wybuchły, gdy powiedział: "pragnę pozdrowić młodzież i przytulić do serca dzieci". Wielką owację spowodowały też słowa "Podczas tych dni będę polecał Bożemu miłosierdziu wszystkie wasze troski, a was proszę o modlitwę, aby moja posługa apostolska była owocna i by spełniła pokładane w niej nadzieje".Druga część przemówienia odnosiła się bezpośrednio do celu papieskiej pielgrzymki. Jan Paweł II nawiązał do hasła pielgrzymki "Bóg bogaty w miłosierdzie". Mówił o św. Siostrze Faustynie i wyraził radość, że dane mu będzie konsekrować sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Łagiewnikach. Dodał, że kanonizacja czterech osób, do której dojdzie – jak Bóg pozwoli – w niedzielę, również wiąże się z hasłem pielgrzymki. Błogosławieni dali bowiem w swym życiu przykład posługi osobisty ton zabrzmiał, gdy Ojciec Święty mówił o trzecim celu pielgrzymki: dziękczynnej modlitwie za jubileusz 400 lat sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej. "Tam szukałem natchnień w mojej służbie Kościołowi. Tam, wśród wierzącego i modlącego się ludu, uczyłem się wiary, która jest mi przewodniczką także na Stolicy Piotrowej".Trzecia część przemówienia nawiązywała do aktualnej sytuacji w Polsce. Jan Paweł II wyraził przekonanie, że kraj zmierza we właściwym kierunku, choć boli go ciężki los wielu polskich rodzin, ponoszących koszty przemian społeczno-gospodarczych. "Dzielę duchowo ich ciężary i los. Co dnia wspieram ich w dobrych zamiarach gorącą modlitwą" – powiedział aplauz wzbudziły słowa Jana Pawła II gdy powiedział "Przestań się lękać! Jam jest Pierwszy i Ostatni, i żyjący. Byłem umarły, a oto jestem żyjący na wieki wieków" (Ap 1, 17-18).Oto przesłanie Bożego miłosierdzia, które przynoszę dziś mojej Ojczyźnie i moim rodakom: Przestań się lękać! Zaufaj Bogu, który bogaty jest w miłosierdzie. Jest z tobą Chrystus, niezawodny Dawca Nadziei" – kontynuował Ojciec koniec przemówienia Papież odszedł, jak ma w zwyczaju, od oficjalnego tekstu. Z uśmiechem przeprosił, że siedzi, mimo że przemawiający dostojnicy stali. "Przepraszam, ale postawiono tu taką przeszkodę nie pozwalającą mi wstać" – zażartował Jan Paweł II pokazując na mównicę. «« | « | 1 | » | »»
Nie byłoby w tym nic złego, gdyby nie to, że co najmniej połowa, jak nie więcej książki opiera się właśnie na monologu autora (znacznie mniej zajmującym od tego, po co chciałam faktycznie przeczytać książkę),bądź nawiązywaniu przez niego do swoich własnych, innych dzieł (niby napisał, że nie jest to autoreklama, ale brzmi

„ Biblia nie jest zwyczajną książką, lecz żywą istotą, która ma moc pokonać wszystko, co się jej sprzeciwia” Napoleon Bonaparte Biblia nazywana jest Księgą ksiąg. Składa się z dwóch zasadniczych części. Pierwsza nazywana Starym Testamentem, ukazuje dzieje Żydów od najdawniejszych czasów. Zawiera spis treści opisujących początki tworzenia się podwalin pod nową religię. Proroctwa w nim zawarte wskazują niejako drogę jaką powinien przejść człowiek w dalekiej podróży, aż po narodziny Zbawcy. Nowy Testament stanowiący drugą część Biblii ukazuje dzieje po narodzinach Zbawcy, którym był Pana Jezus. Sam Jezus nie pisał tekstów, przedstawiał jedynie słowami to co ma Pan Bóg do przekazania Żydom. Treści tworzyli uczniowie Jezusa, a następnie ich uczniowie. Czytanie Biblii i pobieranie z niej nauk, nie jest prostą sprawą. Osoby nie znające okoliczności powstawania obu Ksiąg i wszystkiego co w okresie ich powstawania, działo się w ówczesnym świecie, mogą wiele nauk przyjąć w sposób wypaczony. Zagłębiając się w Biblię powinno poznać się również inne dzieła i przekazy towarzyszące rodzącej się nowej Religii. Słownik W celu łatwiejszego i zrozumiałego poruszania się po prezentowanych treściach sporządzony słownik wyjaśniający znaczenie wielu słów i sformułowań stanowi uzupełnienie prezentowanego tekstu. 1. Kanon – ogólnie przyjęta zasada, wzór, reguła, norma 2. Kanon Biblii – podstawowy zbiór pism uznany za autentyczny, natchniony i inspirowany przez Boga. 3. Apokryf – tekst religijny nienatchniony, wykluczony przez Kościół z Kanonu Biblii. 4. Dogmat – określenie w teologi chrześcijańskiej, interpretacja ściśle określona przez Kościół. 5. Inskrypcje – napisy ryte w trwałym materiale np. w drewnie, skale, metalu, ceramice. Stary Testament Księga stanowiąca najstarszą część Biblii, u jej początku znajdują się teksty zaliczone do natchnionych stanowiące szkielet przyszłej Biblii. Podstawą Starego Testamentu jest zbiór różnych inskrypcji o tematyce związanej z wiarą i elementami ukazującymi życie codzienne, zwyczaje, obrzędy itp. 1. Pięcioksiąg – uznawany jest za pierwsze pięć ksiąg Biblii, autorstwo przypisywane jest Mojżeszowi. Inna nazwa to Pięcioksiąg Mojżeszowy, zaliczany jest do ksiąg historycznych, zawiera bowiem obok praw opisy wydarzeń z historii. – 1 Księga Mojżeszowa – relacjonuje akt stworzenia i upadku człowieka, obiecuje odkupienie. – 2 Księga Mojżeszowa – zwana Księgą Wyjścia, opisuje Exodus narodu żydowskiego do Ziemi Obiecanej. – 3 Księga Mojżeszowa – zwana Księgą Kapłaństwa, zawiera zbiór wskazówek jak prowadzić życie czcząc Boga. – 4 Księga Mojżeszowa – zwana Księgą Liczb, opisuje 40 lat życia Izraelitów na pustyni, spełnia rolę poradnika jak oddawać Bogu chwałę i żyć godnie jako lud wybrany, – 5 Księga Mojżeszowa – nazywana Księgą Powtórzonego Prawa, zawiera ostatnie słowa Mojżesza przypominające o Bożych prawach i błogosławieństwach, podkreślając przywileje jakie ich wyznawców spotkają oraz o karze jaka spotka odszczepieńców. 2. Księgi mądrościowe – różnią się od przekazu Mojżesza i jego Ksiąg, dotyczą one w dużej mierze opisów codziennego życia i zachowań, ukazujące Boga jako towarzysza codziennych spraw a nie mieszkańca świątyń. Przesłanie, które zawarte jest w treści tych Ksiąg, pokazuje jak duże znaczenie ma życie zgodne z wolą Bożą prawami i mądrościami jakie ono niesie. – Księga Hioba – poetycko ukazuje dramat człowieka cierpiącego, nie tracącego wiary w Boga – Księga Psalmów – 150 hymnów, wierszy i modlitw oddające w swej treści wszystkie stany emocjonalne ludzkiego życia. Niezachwiana wiara w miłość Boga przedkłada się ponad wszelkie zwątpienia umysłu. – Księga Przysłów – mądrość, prawość, głupota i niegodziwość, ubóstwo i bogactwo, nadzieja i obawa, radość i smutek, te tematy poruszają przysłowia a ponad wszystko nawiązują do mądrości Boskiej. – Księga Koheleta – dydaktyczna Księga nawiązująca do rozważań nad celowością życia i wiarą w Boga. – Pieśń nad Pieśniami – zestaw 6 pieśni nawiązujących do relacji damsko męskich, mówiący o fizyczności miłości między dwoma osobami. 3. Księgi Prorockie – zwane profetycznymi trzeci największy zbiór tekstów Starego Testamentu, składa się z 17 ksiąg. Autorami są prorocy, których traktowano jak wysłanników Boga, za największego wśród nich uznaje się Mojżesza -1 Księga Izajasza – nawiązuje w swej treści głównie do obietnicy nadejścia Mesjasza, przestrzegając jednocześnie przed Sądem Bożym wszystkich odwróconych od niego. – 2 Księga Jeremiasza – w swoim proroctwie wieścił upadek Jerozolimy, do którego doszło za przyczyną zdobycia jej przez Nabuchodonozora króla Babilonu. – 3 Księga Lamentacji – składa się z 5 pieśni nieznanych autorów, lamentując nad ruinami zniszczonej Jerozolimy jako każe Boga za grzechy popełnione przez jego lud. – 4 Księga Ezechiela – w swych wizjach przestrzega przed nieuchronnością kary za nieczystość i bałwochwalstwo, wieszczy również upadek Jerozolimy. – 5 Księga Daniela – jego wizje ukazują zwycięstwo Boga w przyszłości, w obliczu prześladowań ludzi w niego wierzących. – 6 Księga Ozeasza – prorok głoszący głęboką miłość Boga do niewiernego Izraela. – 7 Księga Joela – przestrzegający, że plaga szarańczy jest karą i przestrogą zapowiadająca nadejście Dnia Pańskiego, jako jeszcze większej kary, nawoływał do okazywania skruchy. – 8 Księga Amosa – prorok nawołujący do sprawiedliwości społecznej, krytykując grzechy innych narodów pokazywał też nieprawości Izraelitów. – 9 Księga Abdiasza – najkrótsza Księga i pomijana w Kościele Katolickim. – 10 Księga Jonasza – najbardziej oporny spośród proroków, przekonany był, że miłosierdzie Boże należne jest tylko Izraelitom, a nienależne jest wrogom. – 11 Księga Micheasza – głównie podejmował tematy społecznej sprawiedliwości i prawdziwej duchowości. – 12 Księga Nahuma – nie wzywał do skruchy, podkreślając że Bóg jest Panem narodów i historii świata. – 13 Księga Habakuka – podejmuje problematykę niesprawiedliwości i pytanie jak Bóg może sprzyjać niegodziwcom. – 14 Księga Sofoniasza – w jego proroctwie pojawia się nurtujące go pytanie : jakim sposobem nadzieja na dalszą przyszłość przezwycięży nadchodzące zniszczenie Jerozolimy. – 15 Księga Aggeusza – jeden z trzech ostatnich proroków, zachęca ludzi wyrwanych z niewoli do pozostawienia budowy domów dla własnej wygody i zwrócenia się do odbudowy świątyni, co słuchający go uczynili. – 16 Księga Zachariasza – przedostatni prorok Narodu Wybranego, małej społeczności, która powróciła do Jerozolimy, wieszczył nowy początek w zgodzie według wskazań Bożych. – 17 Księga Malachiasza – ostatni prorok Izraela, krytykuje brak posłuszeństwa Bogu. Nawoływał do zmian w zamian za przyszłe błogosławieństwo. Trzy przedstawione Księgi stanowią szkielet Starego Testamentu. Za początek tworzenia przyjmuje się XIII wiek p. natomiast koniec pisania tekstów nastąpił w I wieku p. Nowy Testament Druga część Biblii nazwana została Nowym Testamentem. Tematyka obejmuje czasy po narodzinach Jezusa. Życie i nauki Jezusa stanowią podstawę treści nowego dzieła. 1. Podobnie jak Stary Testament i tutaj występuje podział na cztery części: – 1/ Ewangelia, według św. Mateusz, św. Łukasza, św. Jana, św. Marka – 2/ Dzieje Apostolskie, opowieść o narodzinach Kościoła, spisane przez św. Łukasza – 3/ Listy Apostolskie, 21 listów autorstwa uczniów Jezusa – 4/ Apokalipsa, proroctwo o końcu świata 2. Nowy Testament powstawał a właściwie kompletowany był między rokiem 60, a 120 nowej ery. 3. W 1520 ogłoszono drukiem pierwsze łacińsko-greckie wydanie Nowego Testamentu. 4. Kanon Muratoriego z 180 roku jest najstarszym katalogiem ksiąg Nowego Testamentu. Został spisany w Rzymie po grecku. 5. Księga Objawienia – zbiór zamykający Nowy Testament przypisywany prorokowi Janowi. Według zawartej w niej treści przyszłe wydarzenia doprowadzą do powtórnego przyjścia Jezusa. Księga znana również jest znana jako Apokalipsa według św. Jana. 6. Nowy Testament – nazwa pochodzi z hebrajskiego, pierwszy raz pojawia się w księdze proroka Jeremiasza i tłumaczona jest jako Nowe Przymierze. 7. Paweł z Tarsu – uznawany jest za autora największej ilości Ksiąg Nowego Testamentu. 8. Kanon Nowego Testamentu – ustalenie jednolitego kanonu sprawiało i sprawia wiele dyskusji i opiera się na dwóch kierunkach: – pierwszy zakładał uznanie ciągłego rozszerzania kanonu począwszy od Ewangelii po 27 Ksiąg – drugie założenie oparto na stworzeniu Kanonu poprzez eliminację kanoniczności spośród wielu Ksiąg Dyskusja w tej materii trwa również współcześnie. Ciekawostki z Biblią związane 1. Kodeks Synajski spisany po grecku około 350 roku jest najstarszą kopią całego Nowego Testamentu. Zapisane ręcznie strony połączone zostały grzbietem w formie przypominającej współczesne książki. 2. Biblia jest dziełem napisanym w kilku językach. Stary Testament po hebrajsku we fragmentach po aramejsku i grecku. Nowy Testament napisano po grecku, we fragmentach po łacinie, aramejsku, hebrajsku. 3. Rozdziały i wersety Biblii a właściwie podział na nie, nie jest autorstwa twórców tekstu, dokonany został w tatach późniejszych. 4. Obecny podział Biblii na rozdziały i wersety jest autorstwa Stephena Langtona i powstał w XIII wieku. 5. Biblia księdza Wujka – Jakub Wujek, jezuita, tłumacz Biblii na język polski, za piękno i wierność przekładu uznawany jest za najlepszego autora. Przekład Nowego Testamentu ukazał się w 1593 roku, Psalmy w 1594 roku, a całość w 1599 roku. 6. Biblia Tysiąclecia – Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu, wydana została z okazji rocznicy 1000 lecia chrztu Polski w 1965 roku. Jest najbardziej znany współczesny przekład Pisma Świętego. Dzieło zbiorowe pod redakcją o. Augustyna Jankowskiego. 7. Na początku stworzył Bóg – od tych słów zaczyna się pierwszy werset, pierwszego rozdziału, pierwszej z ksiąg biblijnych. 8. Góra Ararat – według Biblijnego przekazu tam zatrzymała się Arka Noego 17 dnia, 7 miesiąca, 600 roku życia Noego. 9. Data narodzin Jezusa, Biblia nie precyzuje dokładnej daty, w pierwszej wersji przyjęto 754 rok od założenia Rzymu, po weryfikacji przyjęto 750 rok od założenia Rzymu, według tej pomyłki należy przyjąć, że Pan Jezus urodził się 4 lata przed Chrystusem. 10. Apokryfy Nowego Testamentu – pisma opowiadające dzieje Jezusa i apostołów, które nie weszły do kanonu Nowego Testamentu. Autorami ich najczęściej nie byli apostołowie, choć przypisywano im autorstwo. 11. Gnostycy – do tej grupy zalicza się osoby, które nie wierzyły w to, że Pan Jezus był Bogiem, a jedynie człowiekiem pokazującym nową drogę stworzenia. 12. Ewangelia Judasza – apokryf ukazujący mękę Pana Jezusa nie poprzez zdradę Judasza, a jedynie wykonanie przez niego woli i prośby Jezusa. 13. Biblia bez imienia Boga – Księga Estery i Pieśń nad pieśniami są dwoma jedynymi tekstami w Biblii, które nie zawierają imienia Pana Boga. 14. Owca w Biblii – najczęściej występujące zwierzę w tekstach zawartych w Biblii, występuje ponad 400 razy. 15. Najstarsza osoba w Biblii – w Księdze Rodzaju występuje postać Metuszelaha, który żył 969 lat, jest on najdłużej żyjącym człowiekiem opisanym w Biblii. 16. Rekordzista Nowy Testament – według badań i zestawień porównawczych okazuje się, że Nowy Testament był najczęściej kopiowanym pismem. W czasach od II do XV wieku doliczono się około 25. 000 rękopisów 17. Nie lękajcie się – te słowa padają w Biblii 365 razy, mogą więc stanowić pocieszenie na każdy dzień nieparzystego roku. Zwroty rodem z Biblii 1. Kainowe piętno – pochodzi z Księgi Rodzaju, nawiązuje do zabicia przez Kaina swojego brata Abla za co zaznaczony został przez Boga piętnem. 2. Egipskie ciemności – pochodzi z Księgi Wyjścia, nawiązuje do trwających w Egipcie trzech dni ciemności. 3. Manna z nieba – pochodzi z Księgi Wyjścia, nawiązuje do zesłania z nieba manny dla nakarmienia Izraelitów 4. Oko za oko – pochodzi z Księgi Kapłańskiej, nawiązuje do zaprzestania zemsty, jedynie do równości kary w stosunku do krzywdy. 5. Kto sieje wiatr zbiera burzę – pochodzi z Księgi Ozeasza, nawiązuje do złej praktyki złych knowań, które często zmieniają odbiorcę i wracają do inspiratora. 6. Nic nowego pod słońcem – pochodzi z Księgi Koheleta, nawiązuje do pozorowania zmian, które zmian nie przynoszą. 7. Niewierny Tomasz – nawiązuje do zachowania Tomasza, który aby dać wiarę w zmartwychwstanie Jezusa chciał dotknąć jego ran. 8. Wdowi grosz – pochodzi z Ewangelii Marka, nawiązuje do wdowy i skarbony do której wrzuca 1 grosz, choć była to wartość bardzo mała, dla nie były to duże pieniądze 9. Syn marnotrawny – pochodzi z przypowieści Jezusa, nawiązuje do opowieści o ojcu i synu oraz relacji między nimi. 10. Wiara, która przenosi góry – pochodzi z Ewangelii Mateusza, nawiązuje do uzdrawiania chorych i nawracania opętanych. 11. Wilk w owczej skórze – pochodzi z Ewangelii Mateusza, nawiązuje do fałszywych postaw przywódców religijnych. 12. Szukajcie, a znajdziecie – pochodzi z Kazania Jezusa na Górze, nawiązuje do zachęty poszukiwań. 13. Kolos na glinianych nogach – pochodzi z Księgi Daniela, nawiązuje do kruchości podwalin w odniesieniu do reszty budowli. 14. Duch pyszny poprzedza upadek – pochodzi z Księgi Przysłów, nawiązuje do słów Salomona mówiących o nieszczęściu, sprowokowanym przez siebie samego. 15. Zakazany owoc – pochodzi ze Starego Testamentu, nawiązuje do Boskiego zakazu złamanego przez Adama i Ewę. 16. Krwawy pot – pochodzi z Ewangelii św. Łukasza, nawiązuje do cierpienia Jezusa w Ogrodzie Oliwnym, lekarze twierdzą o możliwości wystąpienia takiego zjawiska przy dużym wysiłku. 17. Co w sercu to i na języku – pochodzi z Ewangelii św. Łukasza, nawiązuje do szczerego i otwartego wypowiadania się, gdzie słowa płyną prosto z serca. 18. Kto mieczem wojuje od miecza ginie – pochodzi z Ewangelii Mateusza, nawiązuje do słów Jezusa 19. Alfa i Omega – pochodzi z Apokalipsy św. Jana, nawiązuje do wszechwiedzącego Boga 20. Jak owca prowadzona na rzeź – pochodzi z proroctwa Izajasza, nawiązuje do pogodzenia się Mesjasza ze swoim losem. Ciekawostki około Biblijne 1. Największa Biblia świata miała 3, 5 tysiąca stron i ważyła przeszło 7 kilogramów. Dzieło to pisało ręcznie 3014 osób. Światło dzienne ujrzało na Targach Książki Chrześcijańskiej w indyjskim mieście Ćennaj. 2. Pierwsze w Polsce ślady Biblii pochodzą z początków XIV wieku. Cytaty biblijne zawierają Kazania Świętokrzyskie. 3. Biblia pisana była na przestrzenie ponad 1500 lat, powstawała i opisuje tereny trzech kontynentów: Azji, Afryki i Europy. 4. Według Księgi Rekordów Guinnessa sprzedano ponad 5 miliardów jej egzemplarzy. 5. Biblia została przetłumaczona na ponad 1500 języków i dialektów. 6. Przeczytanie całej Biblii na głos zajmie około 100 godzin. 7. Psalm 118 zajmuje sam środek Biblii 8. 2 List św. Jana jest najkrótszą Księgą, zawiera ponad 1000 liter. 9. Mała Biblia, tak określa się Księgę Izajasza. Ma ona 66 rozdziałów, 39 o przeszłości i 27 o przyszłości. 10. Biblia napisana na 470 liściach palmowych znajduje się w zbiorach biblioteki uniwersyteckiej w Getyndze. 11. Muzeum w Pelplinie posiada jedną z niewielu pierwszych wydrukowanych w świecie Biblii. Pochodzi ona z lat 1452-1455. 12. Składanie przysięgi na Biblię wywodzi się ze starej żydowskiej zasady składania obietnic i wypowiadaniem przy tym słów – Bóg będzie świadkiem między Tobą a mną. 13. Najczęściej wymienianym imieniem w Biblii jest Dawid, użyto go ponad 1118 razy. 14. Pieśń nad Pieśniami i Hymn o miłości uznawane są za piękniejsze utwory mówiące o miłości. 15. Najdłuższe słowo w Biblii to Maher- Szalal- Chasz- Baz, jest to imię tłumaczone brzmi Rychły- Łup- Bliska-Zdobycz. Końcowych słów kilka Wiele osób zastanawia się nad prawdziwością treści zawartych w Biblii. Rozważając i analizując zdarzenia opisywane w tak monumentalnym dziele w świetle obecnie istniejącej wiedzy, potwierdza się prawdziwość większości opisów. Wielu naukowców na świecie zajmuje się badaniami związanymi z czasami opisywanymi w Biblii. Wnioski do jakich dochodzi się w wielu współczesnych opracowaniach, oparte są na badaniach archeologicznych. Na przestrzeni wieków dokonano wielu odkryć świadczących o istnieniu miejsc opisywanych w Biblii, potwierdzając autentyczność zdarzeń sprzed tysięcy lat. Rozwój nauki w dużym stopniu przyczynia się do rozszyfrowywaniu wielu zagadek znajdujących się w Starym czy Nowym Testamencie.

a7tvW.
  • t34km3erlm.pages.dev/68
  • t34km3erlm.pages.dev/62
  • t34km3erlm.pages.dev/367
  • t34km3erlm.pages.dev/349
  • t34km3erlm.pages.dev/54
  • t34km3erlm.pages.dev/365
  • t34km3erlm.pages.dev/64
  • t34km3erlm.pages.dev/284
  • t34km3erlm.pages.dev/176
  • nie lękajcie się biblia